Saturday, September 1, 2007

فــــــــــــردا


یادمان باشد به دل کوزه آب، که بدان سنگ شکست... بستی از روی محبّت بزنیم!! تا اگر آب در آن سینه پاکش ریزند...آبرویش نرود...! ا
ا
یادمان باشد فردا حتما، ناز گل را بکشیم.. حق به شب بو بدهیم...ا
ا
و نخندیم دیگر به ترکهای دل هر گلدان...!! آ
وبه انگشت نخی خواهیم بست، تا فراموش نگردد فردا..! ا
زندگی شیرین است! زندگی باید کرد... ا
و بدانم که شبی، خواهم رفت..!!!!!!!! ا
و شبی هست که نباشد پس از آن، فردایی.....!!!! ا

فروغ فرخزاد

آ


1 comment:

Anonymous said...

از یک آدم بازار یاب به یک قلب داغ: ادامه بده .موفق باشی