هي......ا

هي فلاني...؟...مي داني؟... مي گويند رسم زندگي چنين است!!!!!!! مي آيند....... مي مانند....... عادتت مي دهند....... و مي روند....... و تو در خود مي ماني....... و تو تنها مي ماني....... راستي نگفتي؟ رسم تو نيز چنين است؟ مثل همه ي فلاني ها هستي؟؟؟

...تو امـــــــــــا

عشق من! بي قرارم!‌تو اما... ا
h
من تو را دوست دارم! تو اما... ا
ا
من فراموشي خاطراتم
احتمالا غبارم، تو اما... ا
ا
هيچ كس آن طرف ها ندارد
هيچ كاري به كارم، تو اما... ا
ا
گوش كن،‌من رگ خشك باغم
من كجا جويبارم، تو اما... ا
ا
صورتم سرخ...آري، قشنگ است
از درون هم انارم، تو اما... ا
ا
گفتمت: فصل خوبي است، گفتي: ا
خسته ام، كار دارم، تو اما... ا
ا
باز در چشم من خيره ماندي
باز بي اختيارم، تو اما... ا
ا
من خودت را به تو مي سپارم
جز تو چيزي ندارم، تو امـــــا...ا

اا

فــــــــــــردا

یادمان باشد به دل کوزه آب، که بدان سنگ شکست... بستی از روی محبّت بزنیم!! تا اگر آب در آن سینه پاکش ریزند...آبرویش نرود...! ا

ا

یادمان باشد فردا حتما، ناز گل را بکشیم.. حق به شب بو بدهیم...ا

ا

و نخندیم دیگر به ترکهای دل هر گلدان...!! آ

وبه انگشت نخی خواهیم بست، تا فراموش نگردد فردا..! ا

زندگی شیرین است! زندگی باید کرد... ا

و بدانم که شبی، خواهم رفت..!!!!!!!! ا

و شبی هست که نباشد پس از آن، فردایی.....!!!! ا

فروغ فرخزاد

آ